Όταν αναφέρεσαι στην μεγαλύτερη ετήσια γιορτή του κρασιού, όταν σε αυτή παρελαύνουν περίπου 150 οινοποιεία της Ελλάδας και περίπου 1300 κρασιά, όταν η ψυχή αυτής της γιορτής είναι ο Ντίνος Στεργίδης, ο άνθρωπος που έχει συνδέσει το όνομά του με το Οινόραμα, όταν η διοργάνωση είναι στα χέρια της Vinetum για άλλη μια χρονιά και τέλος όταν ο βασικός πρωταγωνιστής, που δεν είναι άλλος από το οινόφιλο κοινό, κατακλύζει τις δύο πρώτες μέρες (Σάββατο & Κυριακή, η Δευτέρα ανήκει σους επαγγελματίες του χώρου) ρωτώντας, μαθαίνοντας, συζητώντας και σχολιάζοντας, τότε δεν μπορεί παρά οι εντυπώσεις που σου έχουν μείνει να είναι μαγευτικές.
Τις δύο πρώτες μέρες, ο στόχος μου ήταν να περάσω από σχεδόν όλα τα οινοποιεία. Νομίζω πως το κατάφερα σε πολύ μεγάλο ποσοστό.
Έκπληξη;
Καμία!
Η ποιότητα του ελληνικού κρασιού είναι πολύ υψηλή. Αυτό είναι πέρα από κάθε αμφιβολία και πέρα από κάθε συζήτηση. Το ελληνικό κρασί χρόνο με το χρόνο κερδίζει επ’ άξια τις ποιοτικές του δάφνες.
Για να είμαι ειλικρινής όσο το ξανασκέφτομαι, υπάρχει κάτι. Η ποσότητα των καλών, ποιοτικών και τίμιων κρασιών, κάτω από τα 6 ευρώ. Όλα σχεδόν τα οινοποιεία έχουν από τουλάχιστον μία-δύο προτάσεις κρασιών με τιμή μεταξύ 4,00 και 5,00 ευρώ, “αφαιρώντας” μας και την δικαιολογία του ακριβού, για να υποστηρίξουμε το χύμα κρασί.
Κάπου εδώ να αναφέρω όπως κάθε φορά μετά από μια τόσο μεγάλη σε όγκο έκθεση, ότι είναι αδύνατον να μπορέσω να αποτυπώσω στο χαρτί όλα όσα μου έκαναν εντύπωση και είναι άξια αναφοράς. Θα αρκεστώ, για θέμα οικονομίας χώρου, σε αυτά που ξεχώρισα με διαφορά ενός “κλικ” πιο πάνω.
Ξεκινώντας με μία γενική παρατήρηση, να πω πως τα λευκά κρασιά που παρέλασαν στην έκθεση, με το μεγαλύτερο όγκο να προέρχεται από την χρονιά του 2014, ήταν πάρα πολύ αρωματικά, φρουτώδη και με πολύ ισορροπημένες οξύτητες, χάνοντας ίσως λίγο ως προς τη στιβαρότητά τους, χωρίς να ξεφεύγουν από αυτό, ακόμα και τα λευκά της Σαντορίνης (προς μεγάλη μου έκπληξη).
Τα ερυθρά των εσοδειών που κυριάρχησαν να είναι από το 2009 μέχρι και ορισμένα του 2014, ήταν πλούσια σε τανίνες, αρκετά ομαλές όμως και σε πολλές περιπτώσεις ιδιαιτέρως εξευγενισμένες. Μαζί με τα κόκκινα φρούτα ήταν πλούσια σε μπαχαρένια αρώματα, με καλή δομή και όγκο.
Ας περάσουμε στα...ειδικά και στο γεγονός της δημιουργίας της Ένωσης Οίνων Κεντρικής Ελλάδας, με συμμετοχή από το διαμέρισμα της Στερεάς Ελλάδας και φυσικά της Εύβοιας. Ενός τόσο ιδιαίτερου αμπελουργικού διαμερίσματος, μιας και πρόκειται –ειδικά η Στερεά Ελλάδα- για το κομμάτι που σήκωνε το βάρος του ελληνικού κρασιού κατά το παρελθόν. Σήμερα μαζί της είναι και το αμπελουργικό φαινόμενο που λέγεται Εύβοια. Νομίζω πως με την εκπληκτική δουλειά που κάνουν τα οινοποιεία του νησιού, έχουν αναδείξει αυτό το τόσο εντυπωσιακό αμπελοτόπι, με αποτέλεσμα να έχουμε κρασιά από την Εύβοια με απίστευτη ποιότητα. Δεν θα αργήσει πιστεύω η στιγμή που η Εύβοια θα παρουσιάσει τον –ή τους- δικό της Π.Ο.Π οίνο!
Πολύ όμορφη ιδέα μπαίνοντας δεξιά στην αίθουσα του Ζαππείου μεγάρου, στην μπλε ζώνη να είναι τα οινοποιεία της Κεντρικής Ελλάδας και αντίστοιχα μπαίνοντας αριστερά στην κόκκινη ζώνη τα οινοποιεία από την Κρήτη.
Την παράσταση έκλεψε η Μπουτάρης Οινοποιητική με μια κάθετη δοκιμή από Ξινόμαυρα της κάβας του οινοποιείου. Από το 2007 και φτάνοντας πίσω στο 1984!!! Η απίστευτη δυναμική αυτής της ποικιλίας.
Τι να πει κανείς; Μεγάλα κρασιά.
Ιδιαίτερο και πλέον ευχάριστο γεγονός, η “επιστροφή” ενός οινοποιείου με μεγάλη ιστορία στις πλάτες του. Η Achaia Clauss ήταν φέτος παρούσα στην έκθεση, όπως είχα προαναγγείλει από το περυσινό Οινόραμα. Τι καλύτερο για να μας (ξανα)συστηθεί από το να το κάνει μια κούκλα 119 ετών, φέρνοντας μαζί της το νέο αέρα του οινοποιείου. Άρωμα Λόφου λευκό, ροζέ και ερυθρό. Η απαρχή μιας νέας εποχής για την εταιρία, χωρίς φυσικά να ξεχνάμε την “ναυαρχίδα” που ηγείται όλης της προσπάθειας και δεν είναι άλλη από την Μαυροδάφνη.
Απόλυτα δικαιολογημένα τα χαμόγελα του διευθυντή marketing της εταιρίας, Στράτου Μαμαλούγκου.
Οινόραμα χωρίς νέες παρουσιάσεις δεν γίνεται. Δεν θα μπορούσαν λοιπόν να λείπουν και απ’ αυτό.
Μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες, ήταν το μονοποικιλιακό Viognier του Παλυβού, η Σαντορίνη του Τσέλεπου, σε συνεργασία με την Κάναβα Χρυσού από την Σαντορίνη και ένα κρασί μυστήριο από το Κτήμα Βιβλία Χώρα. Βίβλινος ροζέ σε φιάλη magnum, από ποικιλία άγνωστη που βρέθηκε στο κτήμα και που αυτή τη στιγμή, περιμένουμε από την νομοθεσία την αναγγελία της επίσημης ονομασίας της. Κατά πάσα πιθανότητα θα περιέχει την λέξη “Βίβλινο” ή θα είναι αποτελούμενο μόνο από αυτή.
Αναβίωση του αρχαιότατου και ελληνικότατου “Βίβλινου Οίνου”;
Ο ευβοιώτης Απόστολος Μούντριχας από το Κτήμα Αβαντίς, μας παρουσίασε την αγαπημένη του Μαυροκουντούρα σε ροζέ οινοποίηση και μάλιστα σε magnum φιάλη. Πλαγιές Γερακιών ροζέ.
Θα κλείσω τις πρωτοεμφανιζόμενες οινοποιήσεις με γλύκα από τον έτερο ευβοιώτη, Κωνσταντίνο Βρυνιώτη και την δική του αγάπη, το Βραδιανό. G φυσικός γλυκύς οίνος από 100% Βραδιανό. Σε λίγο καιρό θα αρχίσει η κυκλοφορία του σε επιλεγμένες κάβες.
Υπέροχος επιδόρπιος οίνος!!!
Συνεχίζοντας τις ιδιαίτερες σημειώσεις από το μπλοκάκι μου...
Το βαρελάτο Chardonnay του Κτήματος Μίγα από τον Τύρναβο.
Αρώματα υπερώριμου ροδάκινου, λευκών ανθών σε φόντο φρυγανισμένου ψωμιού. Γεμάτο στόμα με στοιχεία λιπαρότητας και δροσερή επίγευση.
Το ημίξηρο ροζέ από Αγιωργίτικο του Κτήματος Πυργάκη με τιμή στο ράφι περίπου 4,50 ευρώ. Γλυκά αρώματα από κεράσι, φράουλα και τριαντάφυλλο. Ηπιότατη οξύτητα στο στόμα, με δροσερή και γλυκιά αίσθηση.
Δεν θα ξεχάσω το Petit Verdot με 18μηνο πέρασμα από βαρέλι και το Tannat με 15μηνο πέρασμα από βαρέλι.
Εξαιρετικές κρασάρες!!!
Merlot 2014 της Cellar από τη Θήβα. Άρωμα από κόκκινα φρούτα του δάσους, ξηρό καρπό και νότες βανίλιας. Βελούδινη υφή και εξευγενισμένες τανίνες. Ευκολόπιοτο, τίμιο και καθημερινό Merlot.
Ο ερυθρός Ριζίτης του Οινοποιείου Ντουράκη, με σύνθεση Merlot και Grenache Rouge και το Ασύρτικο-Αθήρι από το Οινοποιείο Αλεξάκη. Δύο κρασιά από την Κρήτη, που αξίζει να είναι σε κάθε τραπέζι. Αρωματικά, φρέσκα και απαλά, με τιμή γύρω στα 5 ευρώ. Ποιος είπε ότι το καλό ποιοτικό ελληνικό κρασί είναι ακριβό;
Ροζέ Παπαργυρίου 2014. Εκπληκτικό ροζέ! Αρώματα από κεράσι, φράουλα και φραγκοστάφυλο, σε βάση καραμέλας βουτύρου. Στο στόμα ξεγελά, βγάζοντας με την πρώτη εντύπωση έναν ημίξηρο χαρακτήρα από το γλυκό φρούτο του, αλλά έρχεται η τραγανή του οξύτητα να το ισορροπήσει μαγευτικά. Το χρώμα του ανοιχτό αρκετά, οδεύει κι’ αυτό προς την νέα τάση με ανοιχτόχρωμα ροζέ, από την νοτιοανατολική Γαλλία (Προβηγκία), που είχαν την τιμητική τους στο φετινό Οινόραμα.
Δύο εξαιρετικότατες και απολαυστικότατες Μονεμβασιές από το Κτήμα Θεοδωρακάκου και από το Οινοποιείο Μωραίτη.
Περίβλεπτος λευκός 2014 100% Μονεμβασιά Κτήμα Θεοδωρακάκου. Φρεσκάδα στη μύτη και αρώματα πορτοκαλιού, βερίκοκου και δροσερού λεμονιού. Απαλό στόμα με ισορροπία της οξύτητας και φρουτώδη αίσθηση.
Μονεμβασιά Π.Ο.Π. Πάρος του 2010 από το Οινοποιείο Μωραίτη. Η 5μηνη ζύμωση και ωρίμανση σε δρύινα βαρέλια, της δίνει ένα όμορφο φόντο στη μύτη από ξύλο βαρελιού και ευχάριστη αίσθηση βανίλιας. Τα αρώματα των εσπεριδοειδών φρούτων, έρχονται να δέσουν ευχάριστα στο αρωματικό προφίλ του κρασιού. Πλούσιο και λιπαρό στόμα με παλαιωμένη οξύτητα.
Cavalieri λευκός από το Κτήμα Νίκου Λαζαρίδη. Sauvignon Blanc και Ασύρτικο, συνυπάρχουν σ΄αυτό το απολαυστικότατο και ολοκαίνουριο κρασί του κτήματος. Αρώματα εξωτικών φρούτων και ροδάκινου, χωρίς να λείπει η αίσθηση των εσπεριδοειδών. Μεταλλικότητα στο στόμα, φρουτώδη, με νευρική οξύτητα αλλά φρέσκια και δροσερή.
Πολύ όμορφο κρασί!
Κλασική αξία το Ασύρτικο 2014 από το Οινοποιείο Βρυνιώτη, οινοποιημένο πλέον με 40% άγριες ζύμες και 60% με συμβατικές ζύμες. Φρέσκο, με ιδιαίτερη πολυπλοκότητα που διαφαίνεται άμεσα. Πιο ανεβασμένο επίπεδο φρούτου, που συναντά ψηλά την οξύτητα του κρασιού και την εξισορροπεί ονειρικά. Κατά την άποψή μου το κρασί πλέον είναι all time classic!
Το Cabernet Sauvignon και ο Κόνιαρος του Κτήματος Νεράντζη από τις Σέρρες.
Τι κρασιά ήταν αυτά;;;
Τι στιβαρότητα ήταν αυτή;;;
Αρωματική συμπύκνωση μαύρων φρούτων, σύκων και δαμάσκηνων σε φόντο βαρελιού. Ατσάλινες τανίνες, πλούσιο σώμα και δομή.
Εξαιρετικά κρασιά!!!
Για τον Κόνιαρο αλλά και για τα υπόλοιπα σπάνια “διαμάντια” του ελληνικού αμπελώνα, θα υπάρχει συνέχεια σε άλλο άρθρο, μιας και γι’ αυτά ήταν αφιερωμένη εξ’ ολοκλήρου η τελευταία μέρα στην έκθεση.
Τελειώνοντας με τα κρασιά και πριν πω δυο λόγια για την ένθετη έκθεση μέσα στο Οινόραμα 2015, θέλω να σταθώ σε μια τόσο παρεξηγημένη ποικιλία μεν, αλλά και αυτή που σήκωσε το βάρος του ελληνικού κρασιού στους πολύ δύσκολους καιρούς του, με αποτέλεσμα να πληρώνει μέχρι και σήμερα, ή μάλλον μέχρι χθες, το τίμημα. Σήμερα τα πράγματα αλλάζουν και η “ρετσινιά” ξεκολλάει από πάνω της.
Σαββατιανό.
Τί πανέμορφα Σαββατιανά ήταν αυτά;
Σαββατιανό 2012 από την Μικροοινοποιία Μυλωνά. Γλυκό φρούτο, λιπαρότητα στο στόμα και λεπτή οξύτητα.
Σαββατιανό 2014 Μυλωνά. Ζωηρό εξωτικό φρούτο στη μύτη, αχλάδι και ανθικότητα. Στόμα φρέσκο, δροσερό, με υψηλή οξύτητα και καθαρότητα.
Σαββατιανό 2013 από τους Αμπελώνες Μάρκου, με πέρασμα από βαρέλι. Αρώματα ροδάκινου, αχλαδιού και βοτάνων, με νότες καραμέλας βουτύρου. Στόμα με λιπαρότητα και ισορροπημένη οξύτητα.
Σαββατιανό Από Βαρέλι 2011 Οινοποιείο Παπαγιαννάκου. Αρώματα λεμονιού και γλυκύτητας ξύλου βαρελιού. Στόμα γεμάτο με πλούσια υφή και απαλή οξύτητα.
Σαββατιανό 2014 από το Οινοποιείο Αναστασίας Φράγκου. Φρούτο, απαλότητα και φρεσκάδα. Εξαιρετικό Σαββατιανό!
Άρωμα ροδάκινου, φράπας και ακτινιδίου να ξεχύνονται απ’ το ποτήρι. Απαλό, φινετσάτο στόμα, καλοδουλεμένο με σπιρτόζικη οξύτητα να δροσίζει το κρασί.
Τα “κακώς κείμενα” της ποικιλίας αλλάζουν και στη θέση τους ήρθαν απολαυστικά και γεμάτα ζωντάνια κρασιά. Όπως μου εκμυστηρεύτηκε και ο φίλος μου Βασίλης Μάρκου από τους Αμπελώνες Μάρκου, “λάθη γίνονται και θα γίνονται πάντα και παντού, σε όλα τα θέματα. Το θέμα είναι να κοιτάμε μπροστά και να τα διορθώνουμε. Στο φινάλε πως είναι δυνατόν να στιγματίζεται χρόνια τώρα ένα κρασί;”
Και θα συμφωνήσω απολύτως...
Τελειώνοντας δεν θα μπορούσα να μην σταθώ στο γεγονός της έκθεσης μέσα στην έκθεση. Δρυός Ανάγνωσμα. Όταν η εικαστική τέχνη συναντά εκείνη του κρασιού. Μία πανέμορφη ιδέα αξιοποίησης των δρύινων βαρελιών των οινοποιείων όταν “γεράσουν”, αφού πρώτα ως γαλαντόμες παραμάνες, έχουν αναθρέψει τα κρασιά που είχαν στην αγκαλιά τους και τους έχουν χαρίσει τα αρωματικά και γευστικά στοιχεία τους.
Διαλέγοντας από ένα βαρέλι σε κάθε οινοποιείο, αξιόλογοι καλλιτέχνες τα φιλοτέχνησαν με αξιοζήλευτη φαντασία και μεράκι, δημιουργώντας έτσι στη μέση της μεγάλης κυκλικής αίθουσας του Ζαππείου Μεγάρου, μια όαση ξεκούρασης και απόλαυσης των έργων τέχνης τους.
Συγχαρητήρια για την όντως πανέμορφη και τόσο εικαστική αυτή ιδέα!!!
Συγχαρητήρια επίσης στον δημοσιογράφο οίνου κ. Ντίνο Στεργίδη, που για άλλη μια φορά έδωσε την ευκαιρία σε κοινό (πρώτα απ’ όλα), αλλά και επαγγελματίες του χώρου να έρθουν κοντά στο κρασί, καθώς και στη Vinetum για άλλη μια διοργάνωση.
Εν αναμονή του Οινοράματος 2016...
17/03/2015
